Lieve allemaal Het word nodig tijd jullie te informeren hoe het hier op de Africa Mercy gaat. Het grootste varende ziekenhuis van de wereld. Dat las ik vanochtend in een van de persberichten. En deed me beseffen hoe uniek het is hier deel van te zijn. De afgelopen maand hebben er veel veranderingen plaats gevonden. Zo zijn er een paar belangrijke personen voor de vaart weg gegaan. Onze ziekenhuis directeur en zijn vrouw Gerrit en Herma. Zij kwamen uit Nederland. En de verpleegkundige voor de crew. Nurse Lynne uit Engeland. Er zijn altijd veel mensen waar je dag tegen zeg hier op het schip. En ook al had ik niet dagelijks contact met hen. Toch waren zij mensen die je dat vertrouwde gevoel gaven. Even een glimlach of een klein praatje. Van die vader en moeder mensen die er gewoon zijn. Het is niet makkelijk om daar afscheid van te nemen. En dan de verandering van land. De ebola bracht dat het bestuur voor een moeilijke keuze stond waar nu met het schip naar toe te gaan. Alles was klaar om naar Benin te gaan maar door het nieuws dat Nigeria gevallen van ebola had. Was het eigenlijk niet mogelijk meer om daar heen te reizen. Het schip zou als een magneet werken voor alle zieke mensen. Dat risico kon het bestuur niet nemen. Er werden andere opties bekeken en uit eindelijk is besloten naar Madagascar te gaan. Daar zijn we sinds zaterdag naar toe aan het varen. We zullen rond 30 september eerst in Kaapstad aankomen en daar twee weken zijn. Daar zullen we promotie maken voor het schip en is er ook tijd voor de mensen die nu 18 dagen lang achter elkaar moeten werken een kleine vakantie te houden. En tijd voor de mensen die in Madagascar alles weer opnieuw moeten op zetten. De mannen van deck en engineering (onderhoud van machines) werken hard. Ook Daniel hij werkt iedere dag van vier tot acht s'middags en dan van vier tot acht in de nacht. We zien elkaar dan niet zoveel als anders. Zal daarom blij zijn dat we straks weer in het normale ritme zitten :) In de ochtend ben ik ook aan het werk in engineering. Niet bij de motors maar help in de administratie. S' middags ben ik aan het voorbereiden voor de palliatieve zorg. Voor bereiden van lessen en contacten leggen. De crew informeren over het belang van palliatieve zorg voor patiënten die we niet kunnen helpen. Heel veel zijn zich daar niet van bewust dat we dit ook hebben. Dit is een goede tijd dit onder de aandacht te brengen. Vandaag is de vijfde dag dat we varen ( ja ik ben aan het tellen ;) ) En tot nu toe hebben we een wonderlijke kalme vaart. Daar zijn we allemaal dankbaar voor. Het zal wel een stilte voor de storm zijn zoals er nu word gesproken zullen we rond Namibië en Kaapstad minder rustige wateren hebben. In de middag zien we soms vliegende vissen, dolfijnen en ik hoop dat we nog walvissen gaan zien. Stuur jullie een foto wanneer we dat zien. Het internet is erg traag omdat we op zee zijn. Daarom nog geen foto's hoop dit weer in Kaapstad te doen. Voor nu lieve groetjes van Yfke