Lieve familie en vrienden,
Vanuit Madagascar wil ik jullie een heel gezegend en goed 2015 toe wensen.
De afgelopen twee weken had ik vrij en heb ik kerst en oud en nieuw gevierd met Daniel en mijn vrienden hier op het schip.
Daniel en ik hadden als we naar Benin waren gegaan. Deze twee weken in Sierra Leone Freetown geweest om daar zijn familie en vrienden te bezoeken en kennis te maken met hun.
Maar door de ebola is dat helaas niet mogelijk en hebben we de tijd hier door gebracht. Wat ook goed was maar we hadden graag zijn familie bezocht die hij al zo'n vier jaar niet meer heeft gezien.
Graag wil ik vragen voor de mensen die bidden dat we het komende jaar een kans krijgen wel zijn land te bezoeken en de ebola een halt zal krijgen. Zoveel mensen sterven patiënten artsen en
verpleegkundigen.
Daniel zijn familie gaat het goed mee en zijn gelukkig nog niet met de ziekte in aanraking gekomen.
Het werk met ons Palliatieve team gaat heel goed. Marris een verpleegkundige uit Amerika en onze vertaalster Murielle zijn een goed team.
We zijn zo dankbaar voor de patiënten die we hebben. En de goede contacten die we al hebben opgebouwd met locale kerken en hulp instanties.
We zijn echt gezegend en we ervaren met het het kleine beetje dat we doen we toch een beetje verschil kunnen maken.
We hebben zo'n twintig patiënten ontmoet. Mensen hier van Toamasina maar ook mensen van de country side en de hoofdstad Antananarivo.
De mensen van de country Side en de hoofdstad bezoeken we vaak een of twee keer en dan gaan ze terug naar huis.
Mensen van hier bezoeken we een tot drie keer per week en hebben we goede contacten mee.
We hebben tien vaste patiënten op het moment. En twee mensen zijn inmiddels overleden.
Maandag beginnen we weer met werken en gaan we ook beginnen met trainingen en uitleg te geven wat palliatieve zorg is en wat mensen kunnen doen voor een persoon die ernstig ziek en stervende is.
We zien er naar uit mensen te trainen en misschien als het mogelijk iets van een team van palliatieve zorg te starten en te trainen.
Het schip heeft besloten om volgend jaar terug te komen op dezelfde plaats. Dit omdat de armoede zo groot is en er nog zoveel hulp kan worden gegeven.
En ook de ebola speelt een rol omdat op dit moment west Africa dicht zit en we daar niet naar toe kunnen.
Marris en ik gaan de komende weken kijken wat de mogelijkheden zijn iets van palliatieve zorg hier achter te laten en een groep mensen te trainen die dan het tweede jaar hier zijn een hospice of
Palliative care team kunnen starten met begeleiding van een team van Mercy Ships.
Aan het einde van deze maand half februari moeten we besluiten of we nog een jaar willen blijven of dat een nieuw team het van ons over gaat nemen.
Veel over na te denken en te besluiten.
Volgende keer zal ik wat delen over de patiënten die we ontmoeten en hoe een dag van de palliatieve zorg er uit ziet.
Lieve groeten van Yfke
