Een lange stilte na mijn laatste blog.

Soms zou ik jullie graag een dagje mee willen laten lopen echt fysiek bij mij op het schip want op papier is het bijna niet uit te leggen,

De afgelopen maanden heeft ons team veel verdrietige dingen gezien waar in sprankjes van hoop ons toch motiveren dit werk te blijven doen.

Vandaag wil ik met jullie delen het verhaal van een man ik noem hem Ed en zijn familie. Ed ontmoetten we op de screening in augustus een man van in de 50 met een kwaadaardige tumor aan zijn gezicht. Hij is mager en zwak en is samen met zijn vrouw gekomen in de hoop dat een operatie hem zijn leven kan redden. We zijn eerlijk met hem dat een operatie hem niet meer kan helpen, maar dat we met ons team kunnen langs komen en hem medicatie en advies kunnen geven zodat hij betere kwaliteit van leven krijgt in zijn laatste dagen hier.

Ons eerste bezoek is een avontuur op zich Ed woont samen met zijn familie een uur vanuit de stad. Er zijn geen mooie richtings wijzers en straatnamen waar we makkelijk de weg door kunnen vinden. We gebruiken de aanwijzingen van mensen die ons vertellen dat we bij de school recht door moeten en bij de grote mango boom links af moeten slaan. Ed ontvangt ons vriendelijk en zegt welkom to the new Jerusalem, die naam staat op zijn huis geschreven. Het raakt mijn hart en een traan in mijn oog dit welkom te horen. Wetende als hij in Jezus gelooft dat welkom hij in korte tijd zal horen als hij overlijd.

Edmich is een intelligente man en heeft voor dat hij ziek werd een goed leven geleefd heeft. Hij heeft vijf kinderen en woont sinds hij ziek werd weer bij zijn vrouw. Hij verteld ons dat hij werkte voor een DHL dienst en dat hij genoot van het leven. Hij was veel onderweg en op reis. Hij was musicus en maakte zijn eigen gospel cd. Nu is hij ziek en is het leven niet zo mooi meer als de dagen voorheen.

Ed worsteld met het idee dat hij niet meer beter kan worden gemaakt en ziet wekelijks zijn lichaam achteruit gaan. Hij heeft moeite met eten en drinken maar heeft de wil om te leven. Dood gaan wil hij niet hij geloofd dat hij beter zal worden.

Zijn vrouw zorgt voor hem met liefde en geduld, ze heeft een groot geloof en heeft Edmich terug gehaald van Togo toen ze hoorde dat hij ziek was. Ze hebben weining mensen die naar hen omkijken. We komen iedere week en bemoedigen hen en ondersteunen waar kan.

De laatste aantal weken van zijn leven zijn moeilijk voor Ed zijn vrouw kinderen en ons team. Onverwachts krijgen ze bezoek van mensen die willen helpen hem naar het lokale ziekenhuis te laten gaan en te kijken of er daar nog behandeling mogelijk is.

Als we op bezoek komen legt Ed uit dat ze bloedonderzoek hebben gedaan en toont ons de resultaten van het onderzoek. Verschillende testen zijn gedaan waaronder HIV/Aids hij is positief en we testen daroom in overleg ook zijn vrouw. Het blijkt zij is ook positief.

Het voelt als een klap in het gezicht. En ik huil als ik het resultaat lees positief.

We staan oog in oog met een stervende man die vijf prachtige kinderen nalaat en een vrouw die nu ook een ziekte heeft mee te dragen voor het leven.

Mijn hart vraagt zich af hoe liefde aan deze man te geven die geen verantwoordelijkheid heeft getoond voor zijn vrouw en kinderen. En in deze laatste fase van zijn leven het probeert goed te praten dat hij met andere vrouwen ging en niet alleen met zijn vrouw.

Dat kan ik alleen omdat ik Jezus ken en Jezus altijd koos voor liefde te geven en door liefde kan er overtuiging van zonde komen. Ik zag de vrouw voor me die overspel pleegde in de Bijbel en dat mensen haar wilden steningen.

Jezus veroordeelde haar niet maar vroeg wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Iedereen liep weg... ook ik heb zonde doe foute dingen. Misschien niet zo zichtbaar als wat Ed achterlaat maar ook ik doe foute dingen. Wat kan ik anders dan Jezus voorbeeld te volgen en lief te hebben.

Na het overlijden van Ed volgen we zijn vrouw nog steeds. We hebben haar kunnen verwijzen naar een HIV kliniek en ze is inmiddels gestart met medicijnen die ze heel haar leven moet blijven slikken. Ook haar kinderen zijn getest en zijn gelukkig negatief.

Samen met Ed zijn vrouw kunnen we Gods grote plaatje van trouw over haar en hun kinderen leven zien. God heeft die mensen gestuurd zodat het leven van Ed zijn vrouw word gespaard. Nu ze medicijnen krijgt kan ze jaren leven met deze ziekte en kan ze voor haar kinderen blijven zorgen.

In Januari gaan we haar helpen een klein zaakje voor haar zelf te starten zodat ze in het onderhoud van haar kinderen kan voorzien.

God is een trouwe God altijd en in elke omstandigheid en ik leer Hem vragen het van zijn kant te zien niet alleen de mijne.

Graag willen Daniel en ik gebed vragen voor onze toekomst. We denken na over wat we na Mercy Ships gaan doen. Daar hebben we Gods leiding voor nodig.

Hartelijk dank voor jullie support

Liefs